والا من که تابحال همچین روزی رو تجربه نکردم اما این دلیل نمیشه این روز رو تبریک نگفت .
و دنبال پیام متفاوتی بودم تا این روز رو اینجا ثبت کنم که کلیپ ویژه از استاد محمد معتمدی رو در اینستا دیدم . شما هم ببینید
من این روز رو به نوبه خودم به شما تبریک میگم . نظر شخصی من هم در مورد عشق رو می تونم اینطور بیان کنم که قبلا حس و درکش کردم اما چند سالی هست که واقعا نمی بینمش و احساس میکنم دیگه نیست . یعنی یک جورایی خیلی دور و دست نیافتنی شده برای من
آدم بی تجربه ای نیستم در این موضوع ولی این رو متوجه شدم که این تجربه ها عشق واقعی نبوده و نیست . راوبط این روزها خیلی باشکوه آغاز میشه و تا یک مدت خیلی کوتاه ادامه پیدا میکنه اما به یکباره و بدون هیچ دلیل منطقی بهم می ریزه . موضوع اینکه روابط عمق و عمر نداره دیگه
در واقع روابط به طور خاصی در تنوع طلبی غوطه ور شده و این باعث میشه که درک مفهومی با نام عشق واقعا دور از انتظار باشه
قبل تر ها اگر کسی میخواست در مورد علاقمندی به شخصی صحبت کنه اینقدر هیجان و شور داشت که به همون اندازه برای این علاقه ارزش قائل میشد . من سه تا دوست خیلی قدیمی دارم در واقع عمر دوستی ما بیشتر از 20 سال هست . این سه نفر و من هر کدام برای خودمون یک تراژدی عاشقانه قابل احترام و با ارزشی داشتیم . گرچه که فقط یک نفر از ما با عشقش ازدواج کرد .
این روزها اینقدر ارزش و مقام عشق رو پایین آوردیم که برامون شده یک موضوع مضحک و خنده آور
حتی در کتاب ها هم ارج و قرب عشق پایین اومده و می تونم به داستانهای آبکی نویسنده های حال حاضر کشور که کتاب های پرفروشی هم هستند اشاره کنم .
قبلا اینطور نبود واقعا. عشق اینقدر قابل احترام هست که کسی مثل ویل دورانت در کتاب تاریخ تمدن خودش فصل کامل و جامعی درباره مفهوم و فلسفه عشق اختصاص بدهد. و یا افلاطون کتاب ضیافت رو در توضیح و تشریح این مفهوم بنویسه و حتی در کشور خودمون کتابهایی مثل کلیدر و جای خالی سلوچ به چه زیبایی خلوص عشق و ارزش اون رو بیان کردند .
به هر حال بگذریم
هَپی وَانتایز دی
پی نوشت : پیشنهاد میکنم در این ولنتایز دی به اهنگ الکی از محسن نامجو هم گوش دهید
پی نوشت نا مربوط: به من ایراد گرفته شده بودکه سبک نوشتارم مقداری گیج کننده و پر از کلمات قصار هست . سعی کردم این موضوع رو حل کنم. آیا موفق بودم به نظرتون ؟