“دلتنگی های آدمی را
باد ترانه یی می خواند،
رویاهایش را
آسمان پرستاره نادیده می گیرد، و هر دانه برفی
به اشکی نریخته می ماند.
سکوت
سرشار از سخنان ناگفته است
از حرکات ناکرده
اعتراف به عشقهای نهان
و شگفتیهای بر زبان نیامده.
در این سکوت
حقیقت ما نهفته است
حقیقت تو
و من.”
مارگوت بیگل
سلام و دورد بر شما عزیزان سال جدیدتون مبارک
لطفا به عنوان پست دقت و مقداری فکر کنیم
برای همه ما لحظاتی رخ میده که سکوت میکنیم
سکوت در واقع زمانی رخ میده که اتفاق مهم و تاثیر گذاری رخ بده این اتفاقها بیشتر اتفاق های تلخ هستند .
نوع دیگه سکوت این نوعی هست خانم مارگوت بیگل بهش اشاره کردند سکوت به عشق های نهان و مهم تر از عشق، حقیقت خودمون
واقعا به این فکر کنیم که حقیقتمون چیه
من یک نفر از حقیقت خودم می ترسم و واهمه دارم و البته ازش بدم میاد این یک اعتراف بود
گاهی لحظه‌های سکوت، پرهیاهوترین دقایق زندگی هستند…
مملو از آنچه می‌خواهیم بگوییم، ولی نمی‌توانیم...
موافقم باهاتون