درباره من
ای توئی که مدتی ست با منی و آن که تازه بر این کلبه واژه پای نهادی
قرار نوشتن واژه هایی از جنس امید است
و برداشت شما خواننده محترم
می تواند تا آسمان هفتم تفکرتان باشد
ادامه...
کلمات کلیدی
کوهنوردی احوالات درونی کوهستان طبیعت گردی کتاب نیچر فوتو My-Selection لختی با واژه ها فرهنگ کافه گردی خاطرات دلخند آهنگ غوغای لبخند خندیدن از بیهودگی تا بشر دوستی سینما شاملو روزنوشت پیاده روی زندگی طبیعت فیلم خوب متری شش و نیم آندره بوچلی چرند و پرند روز مادر روز زن ه.الف.سایه کمال انسانی تفکر دین عشق وَلنتایز دی انگیزشی جاذبه های مشهد کمپینگ گفتگو نیمکت غرریبه نزار قبانی شفیعی کدکنی عباس معروفی شعر شهر مشهد انرژی عکس عصبانیت جامعه ما فروشنده های سیار کتاب فروشی گل دنیا دره شمخال ناتمام قنات قصبه روستای ریاب گردشگری تراوشها تاتمام فانتزی ها اخوان ثالث قاصدک سفر چالش نه به مجازی جامعه کافی چی سرمایه گذاری آوا بچه ها معضلات مجردی دختر ترمه فروش شادی بهتر از آب روان یادداشت های قدیمی لمس زندگی آقای میمجدیدترین یادداشتها
همهآرشیو
- شهریور 1398 4
- مرداد 1398 3
- تیر 1398 3
- خرداد 1398 9
- اردیبهشت 1398 11
- فروردین 1398 18
- اسفند 1397 12
- بهمن 1397 19
- دی 1397 19
- آذر 1397 11
- آبان 1397 2
- مهر 1397 3
- شهریور 1397 1
- مرداد 1397 4
- تیر 1397 2
- خرداد 1397 7
- اردیبهشت 1397 3
- شهریور 1394 1
- مرداد 1394 3
- اسفند 1392 3
- اردیبهشت 1392 1
- آذر 1391 10
- آبان 1391 9
- مهر 1391 10
- شهریور 1391 19
- مرداد 1391 18
- تیر 1391 16
- خرداد 1391 22
- اردیبهشت 1391 16
- فروردین 1391 25
- اسفند 1390 14
- بهمن 1390 11
لختی با واژه ها - دو
همکارِ دوست
بعضی از روزها من مطلقا به این نتیجه می رسم که رابطه دوستی که براساس فضای کاری و همکاری به وجود اومده را به کل بی خیال بشم و رابطه مون در حد همون همکار بمونه از بس که برخوردهای زننده می بینم. برخوردهای زننده ای که واقعا لزوم خاصی نداشته و ندارد. معمولا همیشه در چنین شرایطی فقط و فقط یک واژه خودنمایی می کند : پول و سود شخصی همکار عزیز . واقعا با این اوصاف چه باید کرد ؟
نگاه های خیره
بعضی از مواقع و در بعضی از شرایط ، اوضاع به نحوی پیش می رود که با یک نفر کاملا ناشناس چشم تو چشم می شویم و این حالت در حدود چند دقیقه ادامه پیدا می کنه . به طور کلی این شرایط، ظاهرا زمان و تایم خاصی دارد که تا این مدت طی نشود این تلاقی ادامه دار خواهد بود. جالبی این داستان اینجاست که این اتفاق بین دو نفری که هیچ آشنایی با هم ندارند رخ می دهد. تعبیر ذهنی این داستان اینکه تصور میکنیم همدیگر رو در ناخودآگاه می شناسیم . تابحال برای شما چنین شرایطی رخ داده یا نه ؟
رابطه لباس با شخصیت !!
آیا واقعا حتما باید این رابطه رعایت بشه که دیگران به چشم یک آدم با شخصیت به شما نگاه کنند یا نه . ببینید من با این قسمت داستان موافق هستم که شخصیت یک فرد به خوش پوشی اون نیست اما مطمئن هستم که برای شما یا نزدیکان تون این حالتی که من میگم رخ داده، برای من شرایط کاری به گونه ای هست که شامل کارهای فنی می شود و به این علت معمولا لباس های معمولی تر می پوشم که این کار باعث شده که در نگاه دیگران شخصیت اجتماعی پایین تری داشته باشم . بعضی از زمانها واقعا نمیشه اهمیت نداد.
شلوغی و تمرکز
طبق بررسی های انجام شده من یک ویژگی خوب دارم و اون هم اینکه در مکان های به شدت شلوغ اگر خودکار و کاغذی به دستم برسد به طور ویژه ای تمرکزم بالا می رود و می تونم چرندو پرندهایی بنویسم و معمولا چرند های چرندی می شود . عجیب چرند هایی 
پی نوشت : این سبک رو می پسندید یا نه ؟
پی نوشت دو : عناوین لختی در واژه بعدی به شرح زیر هست
لبخندهای دردسر ساز من
پریشانی های ذهن آشفته
تناقض در گذشته و حال ( دوست داشتنی های جدید )
Power Off Button
+ من شاغل نبودم و نمیدونم رابطه دوستانه با همکار چطور میتونه پیش بره،اما به نظرم غالبا فکر سود و اقتصاد و حسادت که پیشرفت طرف مقابل همکار سخت میشه ،بیشتر حاکم باشه اما همیشه استثنا هم وجود داره.
+ چندباری واسه منم پیش اومده ،یه ادم کاملا غریبه ،تلاقی نگاه ها و فکر میکنی که اون ادم اشناس اما واقعیت اینه که نه...
+ به موضوع لباس من اینجوری نگاه میکنم ،مثلا با شلوار پارچه ای کفش اسپرت پوشیدن اصلا مچ نیست ،من خودم به این مسائل دقت میکنم اما اینکه سادگی بودن لباس بتونه شخصیت کسی را نشون بده ..
اراسته و مرتب پوشی بنظرم بیشتر به چشم میاد و اینکه به موقعیت مکانی نوع تیپ و لباس باشه.
بارها شده وقتی رفتم پیاده روی و مسیر رسیده به پارک خانم هایی دیدم با کفش پاشنه بلند پیاده روی میکردن که اصلا مناسب این موقعیت نیست.
+خیلی خوبه نوشتن و داشتن تمرکز در مکان های شلوغ
این سبک و ایده نوشتن من دوست دارم.
ایشالله که شاغل بشید متوجه منظور من خواهی شد
داستان عجیبی این تلاقی
والا من شرایط کاریم ایجاب میکنه که لباس معمولی بپوشم . نکته دیگه اینکه من متولد تیر هستم . تیری ها خوش لباس هستند اما نمیتونم خیلی ست کردن رعایت کنند
خوشحالم ک دوست داشتید
+ فکر میکنم بهتر اینه که حریممون رو حفظ کنیم و با هر کسی اونقدر قاطی نشیم که بعدش پشیمون شیم
++ بله پیش اومده.. نگاه های خیره یا آدمایی که فکر میکنی قبلا جایی دیدیشون بارها برام پیش اومده.
+++شخصیت اصلی هر کسی رو تفکرات و رفتارش به دیگران نشون میدن اما لباس هم خیلی در نمایش شخصیت مهمه..با این حال خیلی هارو دیدم که لباس های گرون فیمت تنشون بوده اما وقتی دهانشونو باز کردن و حرف زدن حالمو به هم زدن.. در مورد شما که شغلتون اون نوع پوشش رو ایجاب میکنه قضیه موجه هست..
++++ اتفاقا این خیلی خوبه که همه تفکراتتون رو روی کاغذ بیارید اما به نوشته ها و ذهنتون یه آنتراک بدید بعد از چند روز مجددا به نوشته هاتون سر بزنید طبق تجربه شخصیم اتفاق های جالبی میفته..هم میتونید قسمت های کم اهمیت تر رو حذف کنید هم میتونید به یه قسمت هایی بال و پر بدید و جذاب ترش کنید..
امیدوارم موفق باشید
++++ من یهو میزنه به سرم و قلم دست میگیرم و می نویسم و ذهن خالقی ندام که بخواد نظمی داشته باشه
تایم داره بعدش دیگه نمیتونم باز تغییر بدم البته نکته ای هست من به شیوه ک شما گفتی تا بحال عمل نکردم