درباره من
ای توئی که مدتی ست با منی و آن که تازه بر این کلبه واژه پای نهادی
قرار نوشتن واژه هایی از جنس امید است
و برداشت شما خواننده محترم
می تواند تا آسمان هفتم تفکرتان باشد
ادامه...
کلمات کلیدی
کوهنوردی احوالات درونی کوهستان طبیعت گردی کتاب نیچر فوتو My-Selection لختی با واژه ها فرهنگ کافه گردی خاطرات دلخند آهنگ غوغای لبخند خندیدن از بیهودگی تا بشر دوستی سینما شاملو روزنوشت پیاده روی زندگی طبیعت فیلم خوب متری شش و نیم آندره بوچلی چرند و پرند روز مادر روز زن ه.الف.سایه کمال انسانی تفکر دین عشق وَلنتایز دی انگیزشی جاذبه های مشهد کمپینگ گفتگو نیمکت غرریبه نزار قبانی شفیعی کدکنی عباس معروفی شعر شهر مشهد انرژی عکس عصبانیت جامعه ما فروشنده های سیار کتاب فروشی گل دنیا دره شمخال ناتمام قنات قصبه روستای ریاب گردشگری تراوشها تاتمام فانتزی ها اخوان ثالث قاصدک سفر چالش نه به مجازی جامعه کافی چی سرمایه گذاری آوا بچه ها معضلات مجردی دختر ترمه فروش شادی بهتر از آب روان یادداشت های قدیمی لمس زندگی آقای میمجدیدترین یادداشتها
همهآرشیو
- شهریور 1398 4
- مرداد 1398 3
- تیر 1398 3
- خرداد 1398 9
- اردیبهشت 1398 11
- فروردین 1398 18
- اسفند 1397 12
- بهمن 1397 19
- دی 1397 19
- آذر 1397 11
- آبان 1397 2
- مهر 1397 3
- شهریور 1397 1
- مرداد 1397 4
- تیر 1397 2
- خرداد 1397 7
- اردیبهشت 1397 3
- شهریور 1394 1
- مرداد 1394 3
- اسفند 1392 3
- اردیبهشت 1392 1
- آذر 1391 10
- آبان 1391 9
- مهر 1391 10
- شهریور 1391 19
- مرداد 1391 18
- تیر 1391 16
- خرداد 1391 22
- اردیبهشت 1391 16
- فروردین 1391 25
- اسفند 1390 14
- بهمن 1390 11
آمار : 67838 بازدید
Powered by Blogsky
دلخند های من کو
عکس اول : تولد 27 سالگی من بود در پارک ملت مشهد . اولین تولد در زندگی من ، چقدر خوشحال بودم و چه دلخندی !!!
عکس دوم : مربوط به منطقه فرخک در نیشابور که برای انجام پروژه کشوری در سطح استان در حال کار بودیم به تاریخ بهمن 95 ، یادمه یک روز برفی و بارونی بود و اینقدر هوا خوب و منطقه زیبایی بود که حاصلش این دلخند بود !! یادش بخیر
عکس سوم : جنگل ابر شاهرود خرداد 97 ، عماد میخواست ازم عکس بگیره چندتا گرفت گفت چرا نمیخندی یکم بخند و حاصلش شد این دلخند ، روی یک ارتفاع بلند وایستاده بودم و منظره پشت سر که مشخصه
دلخند از صفحه یکی توی اینستا برداشته شده
این عکس ها رو گذاشتم تا بگم چرا دیگه مثل قبل نمیتونم بخندم . شادیم کجا رفته ، چرا نیست
این روزها خیلی دلم گرفته است
مسعود
دوشنبه 26 آذر 1397 ساعت 06:31 ب.ظ
چ قشنگــ .. آرزو میکنم به زودی دوباره از تهه دل بخندید و دلخند هاتون رو ثبت کنید
قشنگ می بینید
ممنون از شما
بادیدن تصاویر دلخندهاتون؛منم دلخندیدم.
ان شاءالله که این ایام میگذره و
خدا کریمِ
دلخندهاتون برمی گرده...
چه خوب
دل تون همیشه شاد باشه
ممنون از شما
مرسی از لطف تون
همیشه سلامت و شاد باشید ایشالله
خب شما برا پست بزار خیال کنم نظر گذاشتین
که خوبه ک اینداتفاقات بیوفتن
راشتش میدونی من میگم بیشتر مردا دلشون نمیخاد اتفاق بیوفته چون حالا خوب یابد جامعه ما مردا رو طوری بار اورده ک ب زن بچشم خونه زندگی مرتب کن نگا میکنن
انگار خیالتون اینطوری راحته ک بچه رو بزرگ میکنه خونه گرم و نرم غذا اماده و این مدل رو ترجیح میدین تا زنی ک بره دنبال پیشرفتش بتبع وقت کمتری برا داخل خونه دارع
نمیدونم شاید براهمه مردا این طور نباشخ ولی بیشتر اینطوره
موضوع اول اینکه قضاوت نکنید خوب نیست
دوم اینکه همه مردها شبیه هم نیستند
من به شخصه این شکلی ک شما گفتی و قضاوت کردید نیستم و البته منکر صحبت های شما هم نیستم
واقعیت بعضی از مردها همین چیزی ک شما گفتی ولی نه همه مردها
پس اهل مشهدیدن یا نیشابور
خب چ خنده های از ته دلی بنظر میاد
من تو عکس حس میکنم بخندم افتضاح میشم
کلا ذاتا حسم اینه نخندم بهترم
منم این حس داشتم ولی واقعا اشتباهه
الهی همیشه لبخند به لب داشته باشید
امان از دل گرفته :(
ممنون از شما
ممنون از حضور عزیز و شریف شما و
کامنت تون.خیلی لطف کردین آقا مسعود عزیز
درکنار عزیزان عزیز تون
سلامت و شاد
باشی تا همیشه...،
خواهش میکنم کمترین کار ممکن بود