از ابتدای آدمیت بشر به دنبال آرامش است .
از همان ابتدا در ره این آرامش جان می دهیم
در این دنیا "باید ها" جایشان را به "نباید ها" داده اند
انرژی خویش را برای یک سری امید واهی هدر می دهیم
می دانی هر چه رد پایمان در این راه قدیمی تر می شود بیشتر از آرامش خویش دور می شویم
می شد اگر آدم اولیه ای بودیم ، چه خوب بود
به امید اعتقاد داری؟
نه من دیگه به هیچی امید ندارم.
و من واقعا انرژی خودمو بر سر چیزای واهی هدر میدم.
تو چرا
دلیلیش اینه خیلی چیزها دیگه اون رنگ واقعی شو نداره
به هیچ چی اعتماد ندارم
اگر ذره امید نداشتیم با این همه درد نمیموندیم و مثل بعضیا خودمونو راحت میکردیم....
ترس هم نوعی امید که باعث میشه انسان هرکاریو نکنه...پس در این جهان هیچ فردی بی امید نیست
انگاری شما راست میگی