من هیچ از خویش نمی دانم
آنگاه با خویشتن می گویم
چرا فاصله من و تو
بیش از تصورم است
امید در زندگیم معنایی ندارد
اکنون وجودم تهی ست
تهی از شندرغاز انگیزه
پایه های زندگیم سست است
خویش را گم کردم و حتی تو را
آنقدر دوری که
به دنبالت در خاطره ها می گردم
من وجودم تهی نیست، هنوز خلا احساس نمیکنم؛اما میدونم که خودم رو گم کرده ام...به خاطر هیچ و پوچ.
سعی کن خودتو پیدا کنی
همه فاصله ها از ناامیدیه....انسان با امید انسانه
maybe
من وجودم تهی نیست، هنوز خلا احساس نمیکنم؛
اما میدونم که خودم رو گم کرده ام...به خاطر هیچ و پوچ.
سعی کن خودتو پیدا کنی
همه فاصله ها از ناامیدیه....انسان با امید انسانه
maybe