درباره من
ای توئی که مدتی ست با منی و آن که تازه بر این کلبه واژه پای نهادی
قرار نوشتن واژه هایی از جنس امید است
و برداشت شما خواننده محترم
می تواند تا آسمان هفتم تفکرتان باشد
ادامه...
کلمات کلیدی
کوهنوردی احوالات درونی کوهستان طبیعت گردی کتاب نیچر فوتو My-Selection لختی با واژه ها فرهنگ کافه گردی خاطرات دلخند آهنگ غوغای لبخند خندیدن از بیهودگی تا بشر دوستی سینما شاملو روزنوشت پیاده روی زندگی طبیعت فیلم خوب متری شش و نیم آندره بوچلی چرند و پرند روز مادر روز زن ه.الف.سایه کمال انسانی تفکر دین عشق وَلنتایز دی انگیزشی جاذبه های مشهد کمپینگ گفتگو نیمکت غرریبه نزار قبانی شفیعی کدکنی عباس معروفی شعر شهر مشهد انرژی عکس عصبانیت جامعه ما فروشنده های سیار کتاب فروشی گل دنیا دره شمخال ناتمام قنات قصبه روستای ریاب گردشگری تراوشها تاتمام فانتزی ها اخوان ثالث قاصدک سفر چالش نه به مجازی جامعه کافی چی سرمایه گذاری آوا بچه ها معضلات مجردی دختر ترمه فروش شادی بهتر از آب روان یادداشت های قدیمی لمس زندگی آقای میمجدیدترین یادداشتها
همهآرشیو
- شهریور 1398 4
- مرداد 1398 3
- تیر 1398 3
- خرداد 1398 9
- اردیبهشت 1398 11
- فروردین 1398 18
- اسفند 1397 12
- بهمن 1397 19
- دی 1397 19
- آذر 1397 11
- آبان 1397 2
- مهر 1397 3
- شهریور 1397 1
- مرداد 1397 4
- تیر 1397 2
- خرداد 1397 7
- اردیبهشت 1397 3
- شهریور 1394 1
- مرداد 1394 3
- اسفند 1392 3
- اردیبهشت 1392 1
- آذر 1391 10
- آبان 1391 9
- مهر 1391 10
- شهریور 1391 19
- مرداد 1391 18
- تیر 1391 16
- خرداد 1391 22
- اردیبهشت 1391 16
- فروردین 1391 25
- اسفند 1390 14
- بهمن 1390 11
آمار : 67852 بازدید
Powered by Blogsky
ذکری از آیدا
بیا پریدن را تجربه کنیم
من و تو
از پرتگاه تمامی نبودن ها
انگار آن پایین تنها
سخن از بودن ست
در ابدیتی به انتها
□□□□
آماده ای
دست ات را بده
++"در مقایسه با ظلمات سنگین و عظیم نبودن، بودن نعمتی است که به هر کیفیت شیرین و جذاب است."
مسعود
سه‌شنبه 18 مهر 1391 ساعت 10:27 ق.ظ
یادمون نره اگه پرواز بلد نباشیم و راهنمامون خوب نباشه به رویای بودن هم نمیرسیم...
اون طرف پریدن میدونی چیه سقوط
واسه سقوط نیازی به دونستن پرواز نیست
پی نوشت رو دوست نداشتم
که می دونی نظرم چیز دیگه ایه
اما مطلب و عکس رو پسندیدم
سپاس
در مورد نوشته های من
گفته بودی فقط شده برای یک نفر
صحیح است
برای یک نفر
فقط برای آن یک نفر
و اینکه تو می دونی سبک نوشتن من عوض شده
و خودم این سبک جدید رو بیشتر می پسندم
چون خیلی خودمه
خیلی بی سانسوره
فکر نمیکنی این بی سانسور بودن به خودخوری تبدیل شده
به صفحه دوم شناسنامه* ام شک کرده*ام ...
این روزها ...
دارم با کسی زندگی می*کنم انگار...
زندگی لحظه ای
این نوشته ها لحظه ای به ذهن خطور میکنه
دستم را به باد سپرده ام
محکم تر از تکیه گاهم شده...
تقریبا گرفتم منظورتو
دستشو کس دیگه گرفته زور نزن
اون منم تغییر چهره دادم
بی تو
نه بوی خاک نجاتم داد
نه شمارش ستاره ها تسکینم
چرا صدایم کردی
چرا ؟
سراسیمه و مشتاق
سی سال بیهوده در انتظار تو ماندم و نیامدی
نشان به آن نشان
که دو هزار سال از میلاد مسیح می گذشت
و عصر
عصر والیوم بود
و فلسفه بود
و ساندویچ دل وجگر
حسین پناهی
سلام مسعود
نه فکر نمی کنم
خودخوری نیست
وقتی از یاداوریش لذت می بری
و لذت عشق همراه با درد
متاسفانه
شاید هم تموم باید بشه
بعضی لذت ها تبدیل به غذاب میشه
باید تموم بشه یا شدتش کم بشه
تغییری رو که داده بودی
در جستجو یا در رویا
وقتی در جستجوی چیزی هستی حتما رویای اون رو هم با خودت داری
به نظرت احترام می ذارم
و اینکه این اقا با چتر و شانه های افتاده
دقیقا داره حال این روزهاتو نشون می داد
الان اما بهتری
وقتی سرگرم باشیم
راحت تریم
همه همینطوریم
عکس واسه ی شب پاییزی توی شماله
چطری در کار نیست
dont mourn what is gone
باشه
برای چیزی که رفته زاری نکن
دارم همینو تکرار می کنم
تکرار
تکرار
تکرار
تا شاید ملکه ی ذهنم بشه
ذهنم اما کویین داره !!!!!!!!!!
مسعود
حالم خوبه ؟
از نظر خودت اره ولی از نظر دیگران نه
تغییر نام وبلاگت خیلی خوب بود.
البته نمیدونم چند وقته تغییر دادی، چون خیلی وقته نیومدم وبت.
تغییر واسه همین آپ قبلی بوده
خوب کردی اومدی