ای توئی که مدتی ست با منی و آن که تازه بر این کلبه واژه پای نهادی
قرار نوشتن واژه هایی از جنس امید است
و برداشت شما خواننده محترم
می تواند تا آسمان هفتم تفکرتان باشد
ادامه...
در کدامین صفحه زندگانی رنگ روزهای من چنین تلخ گشت □□□□ دل فریاد می خواهد همراه با باران اشک دل خواهان سقوط از پرتگاه سکوت ست دل به دنبال انتحار با طناب هایی از جنس ناکامی □□□□ اینان تنها خیال پردازی احساس است در دوران خودکشی قلب ها.