در مکتبی به نام " زندگی انسان های ماهی وار "
فاصله بین
این لحظه
تا آن لحظه شاید خوشایند را
گویند فرصت
.
..
...
فرصت از دست رفت
حتی به " فـــــــــــــــ " این فاصله نرسیدیم
آری
در خوابمان نیز باید با چشمانی باز باشیم
تا در ذهنمان فرصت را بنگاریم
.
..
...
شاید دیگر بعد از این
برای فرصت های از دست داده خویش
فاتحه نخوانیم .
................................................................................................................
ََ : از من خواسته شده بود در مورد فرصت بنویسم ، این پست پاسخی به نیاز مخاطبین این وبلاگ است
ََ : بیایید با هم به این مکتب بپیوندیم
ََ : اون دوستی که این پست واسش گذاشتم ، برگشت به ما فحش داد
کار من اتلاف فرصت هایی ست که نیامده می روند
به مکتب ما بیا مشکل حل میشه
سلام دوست عزیز و مهربانم
خوبم
جواب کامنت ها را در طاعون گذاشته ام
برنامه ی یک سفر را در اخر هفته دارم
ان هم به بهبود من کمک می کند
از اینکه همراهم هستید
خوشحالم
مرسی عزیز
خیلی مطلب مفیدی بود
یادم افتاد به یک سخن از چارلی چاپلین که می گه
خوشبختی فاصله ی این بدبختی تا بدبختی بعدی ست
به عبارتی قدر لحظه های خوب را ...........
بگو تــــــمــــــام تــــو مال من است
دلم میخواهد
حسادت کنم
به خودم….
این شعر رو خودم خیلی دوست دارم
تقدیمش می کنم به وبلاگ شما و مطالب با سلیقه
محبت شما
و دوستی بی نظریتون
مرسی آنای عزیر
لطف داری
همین که می خوانی واسم یه دنیا است
و فرصتها هر روز بر ما نازل میشوند و ما ...
برای فرصت های از دست رفته فاتحه نمی خوام
رفت که رفت
آره اصل همینه
ولی خیلی اینجوری نیستند
قشنگ بود.
عجب رفیقی دارینا فحش داد!
مکتب ماهی ها
موافقم
می پیوندم
اما زمان می بره
تا یاد بگیرم