کریسمس های بی تو بودن

هر بار از تنهاییم بیرون زدم / به درهای بسته خوردم


به آغوش هایی که در / شامپاین ِدیگری رزرو شده بود


شانه / خالی میکردم از گیلاس های پر


پایکوبی با پنجره / پشتم به جمع باشد


و رویم به شش در هشت ِ / عکست در کنتراست ِ گیلاسم


دیوار ، وعده گاه ِ دنجی بود


که بی اجازه ی مردی که دستهای تو را / به کمر زده است


سایه هایمان را یکی میکرد


هم / سایه میشدیم بی آنکه گلدان ِ کنار ِ پنجره ، اسم شبمان باشد

صاحبخانه ام به اعتیادم شک داشت


و من آنقدر ناشی بودم که هر شب در رویایم / با تو سیگار مشترک میکشیدم


سرم / دود میکرد و لو میرفتم


قبل از اینکه صدای شلیک بیاید


حالا بیا و اثبات کن این سر ِ بریده ی تنها گوزن ِ به جا مانده از


کریسمس های بی تو بودن است


و تو آن را به این عشق گرفته ای


تا یادمان باشد دروغ هایی که به خورد ِ هم میدهیم / شاخدار نباشند


دنیا همینست دیگر

گاهی زبان ِ سرخ / تختخواب سبز را بر باد میدهد


تا چشم باز میکنی سر / از آغوش ِ دیگری در آورده ای


از ناشناس / خانه ای که صبحانه اش / از سلیقه ی تو بی خبر / چیده شده


و هر لقمه به این فکر میکنی ، در خانه ی مجاور


مرد ِ خواب / آلوده به آغوشت میداند ، که تو چایت را تلخ میخوری ؟؟؟؟


شاید شیرین / زبانی هایش کار دست ِ قرص های اعصابت دهد .....................
هومن شریفی

ََ : چند روز مخ منو خرده این واقعیت!!!!!!!!!!!